Ostre, chłostane wiatrem i wodą urwiska, kraina twardych ludzi i potężnych twierdz, strzegących mieszkańców przed morskimi chimerami i pilnujących morskich szlaków handlowych. Nie z każdej strony jednak są to potężne fiordy, o które woda rozbija się z szaloną siłą. Linia nabrzeżna kryje sobie również wiele łagodniejszych krajobrazów, obsianych miasteczkami rybackimi i ogromnymi portami, przy których kwitnie handel oraz połów. Ocean pełen jest niesamowitych ryb czy owoców morza, które szczególnie dobrze sprzedają się w zamożniejszych prowincjach. 

Har’rar w swojej głównej części oddalonej od niebezpiecznych skalistych brzegów to bez wątpienia piękna, dzika i zachwycająca naturalnością prowincja. Nic nie jest w stanie zastąpić cudownych widoków tutejszej zimy, ale i lata nad jeziorami bywają obfitujące w niesamowite wrażenia. Ilość opadów sprzyja pięknemu rozwojowi flory, zwłaszcza na wiosnę i w lecie, dzięki czemu króluje tutaj hodowla zwierząt oraz uprawa ziemi. Źródłem bogactw są również tutejsze lasy, pełne dzikiej zwierzyny, owoców, grzybów oraz wybitnej jakości drewna. W zasadzie większa część tego regionu prowincji stanowią lasy poprzeplatane polami, miasteczkami i wioskami. W środkowej strefie nie brak pagórków i krajobrazu górskiego, na którym wypasa się trzodę oraz bydło. Oczywiście tu również nie brak wież strażniczych oraz twierdz, rozsianych dość gęsto po całym terenie.

Ostre, chłostane wiatrem i wodą urwiska, kraina twardych ludzi i potężnych twierdz, strzegących mieszkańców przed morskimi chimerami i pilnujących morskich szlaków handlowych. Nie z każdej strony jednak są to potężne fiordy, o które woda rozbija się z szaloną siłą. Linia nabrzeżna kryje sobie również wiele łagodniejszych krajobrazów, obsianych miasteczkami rybackimi i ogromnymi portami, przy których kwitnie handel oraz połów. Ocean pełen jest niesamowitych ryb czy owoców morza, które szczególnie dobrze sprzedają się w zamożniejszych prowincjach. 

Największe miasto, uchodzące za nieoficjalną stolicę Har’rar. Ogromna nabrzeżna twierdza, wokół której zbudowane są 3 mury. Mur zewnętrzny stanowi pierwszą obronę przed chimerami. Za jego ścianami znajdują się głównie jednostki wojskowe, lokalni wojownicy, żołnierze oraz placówki medyczno-zaopatrzeniowe. Za drugim murem rozsiane są pola, oraz główne stajnie tutejszej niezwykłej fauny, będącej klejnotem koronnym całej prowincji. Mieszkańcy prowadzą tu dość sielankowe, pozbawione większych trosk życie, a ich jedynym zadaniem jest dostarczać żywność do pozostałych części miasta. Ostatni mur oddziela pola i farmy od strefy bardziej zamożnej i stanowiącej ośrodek głównego handlu miasta. Tu również w ogromnym surowym zamku na wzgórzu ma miejsce lokalna siedziba smoczych jeźdźców oraz sam Królewski Jarl Einar Wielki. 

Niedaleko głównego miasta, położony w górach Kariv. Las, w którym niezwykle łatwo zgubić się wśród labiryntów drzew oraz skał, by już nigdy z niego nie wyjść. Tajemnicą największą tej lokalizacji jest ukryte miasto, do którego drogę znają tylko nieliczni, a z powietrza nie da się go wypatrzyć. Odpowiednie ukrycie zawdzięcza splątanym łańcuchom górskim oraz gęstym koronom prastarych drzew. Miasto odpowiada za hodowlę niesamowitych stworzeń, za które wiele prowincji płaci niemałą fortunę.

Pierwsza morska linia obronna prowincji przed chimerami. Zajmuję większą część jednej z większych wysp na archipelagu. Zamieszkała przez dwie, bardzo różniące się od siebie grupy ludzi. Pierwszą z nich stanowią głównie emerytowani wojownicy i rycerze, którzy nie chcieli zrezygnować ze służby z powodu ciągle gorejącego w nich pragnienia poświęcenia swojej ukochanej prowincji. Zajmują większość stanowisk dowódczych, na co pozwala ich ogromne doświadczenie w boju. Druga, przeważająca liczebnością grupa, złożona jest z więźniów, zesłanych tutaj na odbycie dożywotniego wyroku w ratunku przed karą śmierci. Całemu przedsięwzięciu powstania Twierdzy przewodził czerwony zakon.